درباره فیلم «روز مات» به بهانه آغاز اکران آن در گروه هنر و تجربه/ درباره ماندن
۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ که در پردیس سینمایی چارسو به تماشای فیلم «روز مات» نشستم باور نمی‌کردم که از این فیلم خوشم بیاید تصورم این بود که با یک فیلم به شدت معمولی طرف هستم. اما «روز مات» همه تصوراتم را به هم ریخت.
اگر تهیه‌کننده این فیلم یک جای دولتی و حکومتی و... مثل فارابی، اوج و حوزه هنری بود الان کلی تبلیغات و پروپاگاندا برایش به راه انداخته بودند و کلی با آن پُز داده بودند و انواع و اقسام لقب‌هایی چون استراتژیک و... نصیبش می‌کردند!
«روز مات» فیلم بسیار مهمی است در زمانه‌ای که نظرسنجی‌ها می‌گوید خیلی‌ها دوست دارند از ایران بروند، چند دهه قبل فیلمی مثل آدم برفی ساخته شد در نکوهش مهاجرت. آدم برفی همچنان فیلم مهمی است ولی جنس آدم‌هایی که می‌خواهند الان از ایران بروند با جنس آدم‌های دهه‌ای که آدم برفی در آن ساخته شد بسیار فرق دارد.
سال‌ها قبل و زمانی که سیف‌الله داد معاون سازمان سینمایی بود اصطلاح جالبی را ابداع کرده بود به نام سینمای مصلحانه، «روز مات» از جمله فیلم‌هایی است که تحت عنوان سینمای مصلحانه می‌تواند قرار بگیرد.
همه کسانی که به هر دلیلی از ایران می‌خواهند مهاجرت کنند شاید بهتر است چنین فیلمی را ببینند. «روز مات» شاید آنها را خیلی به فکر فرو ببرد.
«روز مات» شاید درباره این است که در آن سوی مرزها برای هیچ کس فرش قرمز پهن نمی‌کنند و ایران علی‌رغم همه گرفتاری‌ها، بدبختی‌ها و فلاکت‌ها، خیلی چیزهای دیگری دارد که دیگر کشورها ندارند.