ملاک ارزیابی آثار کیارستمی هرگز منظر اقتصادی نبوده است

به گزارش روابط عمومی گروه سینمایی هنرو تجربه ،همایش «هزینه‌ها و شیوه‌های تامین سرمایه» به همت معاونت توسعه فناوری و مطالعات سینمایی سازمان سینمایی عصر روز دوشنبه 30 تیر 1404 در خانه سینما برگزار شد.
علیرضا قاسم‌خان تهیه‌کننده، مدرس و پژوهشگر سینما  در این همایش  بیان داشت: وقتی از سینمای هنری حرف می‌زنیم درواقع صحبت از هنر می‌کنیم. امسال 20 سال از سینمای کیارستمی گذشته است اما هیچ وقت سینمای او را  از منظر اقتصادی مورد بحث قرار نداده‌اند.

وی با بیان اینکه سینمای هنری تلقی خود را از جهان، انسان و واقعیت بیان می‌کند، ادامه داد: ویژگی اصلی فیلم‌های هنری اندیشه‌ورزی آنها است و اگر اندیشه را از آنها بگیریم رو به نابودی می‌رود. قاسم‌خان با بیان اینکه فیلم‌های هنری حاوی ارزش‌های خاصی هستند، بیان داشت: اگر ویژگی اصلی سینمای هنری را جهان به معنای عام خود بدانیم باید نگاه کنیم که جهان به کدام سو می‌رود و فیلمساز با اثرش به کدام سو رفته است. همان طور که می‌دانید آدم‌های جدید با اندیشه‌های نو وارد سینما می‌شوند و می‌توانند در سینمای هنری ورود پیدا کنند و موثر باشند. حال سوال این است که سینمای هنری در جوامع چگونه خلق معنا می‌کند و باید دید این سینما چگونه می‌تواند به حیات خود ادامه بدهد.

وی خاطرنشان کرد: ساختن فیلم خلق معنا است. در سینمای هنری فیلمی که ساخته می‌شود متن باز است. مانند فیلم «هامون» ساخته زنده‌یاد داریوش مهرجویی که هنوز توسط علاقه‌مندان به سینما دیده می‌شود و حتی منجر به راه‌اندازی انجمن هامون شده است که از دوست‌داران این فیلم تشکیل شده است.

این مدرس سینما ادامه داد: متاسفانه گاهی رفتار قیم‌مابانه درباره فیلم‌ها می‌بینیم. در حالی که ما با جهانی که در فیلم می‌سازیم، زندگی می‌کنیم.

وی با بیان اینکه اگر نو آوری را حذف کنیم حیات سینمای ایران ادامه پیدا نمی‌کند، گفت: از سال 1318 که نظامنامه سینمایی تشکیل شد درست از همان زمان قیمومیت در سینمای ایران به وجود آمد.

​وی ادامه داد: ساختار اقتصاد سینمای ایران شامل تولید، توزیع، اکران و مصرف فیلم است، خاطرنشان کرد: یکی از مولفه‌های مهم برای کمک به فیلم اولی‌ها، صندوق های حمایتی است که درواقع موتور حرکت فیلمسازی است اما به شرطی که تبدیل به رانت نشود.