فیلم برای نسل امروز ما وفاداری و توجه به سبک زندگی ایرانی و اسلامی را بیان می‌کند. خاطره فیلم مادر علی حاتمی برای ما تکرار می‌شود البته آن فیلم نقطه عطفی است ولی این فیلم هم رابطه زیبای همسران را نمایش می‌دهد. سینمای ما باید به سمت اخلاق و تحکیم روابط خانواده برود و انسانیت و لطافت را به ما نشان می‌دهد.
لطفی با رد مخاطب نداشتن و عدم استقبال از فیلم‌های هنری و تجربی گفت: امروز اطلاع‌رسانی و تبلیغات خوبی برای فیلم‌های هنرو تجربه انجام می‌شود؛ اما اگر شکل اکران فیلم‌های هنرو تجربه طولانی‌مدت و در سانس‌های مناسب باشد و از طرفی دولت نیز حمایت خوبی بکند قطعا فیلم‌های هنری و تجربی مخاطب خود را پیدا می‌کنند و معتقدم فیلم‌های سینمای هنرو تجربه حداقل ۲ میلیون مخاطب بالقوه دارد که می‌توانند تبدیل به مخاطبان بالفعل شوند.
خانواده خلج همه خصوصیات یک مستند اجتماعی چند‌ساحتی را در خود دارد و در جایگاه خودش، یک اثر نمونه‌ای در سینمایی مستند ایران به‌شمار می‌آید.
علیرضا دهقان را کم می‌شناسم به اندازه دانشجوی گریزپایی که در ترم اول دکتری هراز گاهی به کلاسم آمده اما در همین چند جلسه فهمیدم که خط فکری دارد، محکم است و جسور و ایساتیس هم این‌طور بود.
در جایی از فیلم «ترس از اشک‌های واقعی» پیر‌مرد اهل معرفتی به ابراهیم، بازیگر سرگشته صحنه تئاتر که به دنبال معجزه است، برای رسیدن به مفهوم واقعی زندگی یا همان معجزه‌ای که در جست‌وجوی آن است، توصیه می‌کند؛ رنج‌کشیدن را رنج مقدسی که ابراهیم بریده از خانواده و غرق در برهوت خودشناسی نافرجام با آن بیگانه نیست؛ ولی حالا فقط باید آن را جدی و تعیین‌کننده بداند.
«لعبت‌باز» بیش از آنکه اثری مستند و روایتگر، درباره به فراموشی سپرده شدن تدریجی یک هنر سنتی قدیمی و ارزشمند ایرانی و تلنگری به نهادهای تصمیم‌گیرنده برای ترویج دوباره آن باشد، اثری تغزلی درباره دلبستگی‌های یک استاد خبره هنر خیمه‌شب‌بازی به این هنرنمایشی و نفوذ آن به تاروپود زندگی شخصی و شغلی اوست.
